Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Η εξάμηνη έκθεση του '' Οράματος'' για τη Χιμάρα

Χιμάρα: από το καλοκαίρι της νέας δημοτικής αρχής στον Οκτώβριο της απογραφής

Το καλοκαίρι του 2011 βρήκε τη Χιμάρα με νέα δημοτική αρχή μετά από οκτώ χρόνια. Ο νικητής των δημοτικών εκλογών της 8ης Μαΐου στην κωμόπολη του Ιονίου, υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Γιώργος Γκόρος, αναλάμβανε τα καθήκοντα του με την έναρξη της τουριστικής περιόδου.


Σε εκπομπή ιδιωτικού αλβανικού τηλεοπτικού σταθμού για τους τουριστικούς προορισμούς η έναρξη της έγινε από τη Χιμάρα και πρώτος προσκεκλημένος ο νέος Δήμαρχος της. Κατά τη διάρκεια του αφιερώματος και της συνέντευξης δεν έγινε καμία απολύτως αναφορά στην πολιτική κατάσταση της περιοχής. Αυτός άλλωστε ήταν κι ο στόχος της παράταξης που παρέλαβε το Δημαρχείο, να σιγήσουν δηλαδή τα πολιτικά πάθη.
Αυτό βέβαια ερμηνεύεται ως αποσιώπηση της Ελληνικότητας του ιστορικού προπυργίου της Βορείου Ηπείρου. Βέβαια κανείς δεν περίμενε από τον Γιώργο Γκόρο να ασχοληθεί με την διεκδίκηση των Χιμαριωτών για εθνική αναγνώριση και επομένως ούτε κανείς μπορεί να τον κατηγορήσει για κάτι που ποτέ δεν υποσχέθηκε και ουδέποτε ήταν στα πλάνα του.
Από άλλους περίμεναν οι Χιμαριώτες να δώσουν αγώνα πατριωτικό... Αγώνα στην πράξη όμως κι όχι μόνο στα λόγια, γιατί πίσω από τις λέξεις κρύβονταν άλλες πράξεις καθόλου πατριωτικές, ιδίως προς το λαό της Χιμάρας, που θα βγαίνουν στην επιφάνεια με τον καιρό.

Όπως κάθε νέα εξουσία, έτσι και αυτή ξεκίνησε με όρεξη για δουλειά, σύμφωνα πάντα με τις προγραμματικές δηλώσεις αλλά και κάποιες πρώτες κινήσεις ενθουσιασμού, όπως η διάνοιξη του δρόμου προς την Παναγία την Αθαλιώτισσα.
Κύκλοι του Δημαρχείου υποστηρίζουν χαρακτηριστικά: «Μπορεί να μην έχουμε εθνικό πατριωτισμό όπως μας καταλογίζουν, έχουμε όμως πατριωτισμό για τη Χιμάρα και θα το αποδείξουμε. Θα πράξουμε το καλύτερο δυνατόν για την επίλυση του ιδιοκτησιακού, ενώ στο Δημαρχείο θα δουλεύουν παιδιά δικά μας, Χιμαριώτες, και δεν θα φέρνουμε από την Αυλώνα ή αλλού».
Αυτά μερικά από τα πρώτα τους λόγια. Αν τα εννοούν θα το δούμε στην πράξη.

Όπως και να’ χει το σίγουρο είναι ότι οι προσπάθειες για αναγνώριση της ελληνικότητας της ηρωικής Χιμάρας ανεστάλησαν για τουλάχιστον άλλα τέσσερα χρόνια,
Ή μήπως για πολύ περισσότερο;
Η προηγούμενη δημοτική αρχή είχε δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες ως προς το θέμα αυτό. Έτσι όπως το χειρίστηκε όμως ή καλύτερα έτσι όπως το εκμεταλλεύτηκε ήταν λογικό, να περάσει στην εφεδρεία.
Αυτό που διαπιστώνεται όμως λίγους μήνες μετά την 8η Μαΐου είναι ότι η οκταετία Μπολάνου έβγαλε ρίζες, έχοντας εγκαθιδρύσει ένα κατεστημένο το οποίο στηρίζεται σε εκπαιδευτικούς που σε καμία περίπτωση δεν τιμούν το επάγγελμα τους και σε παρατρεχάμενους μακριά από τα Ακροκεραύνια.

Οι στυλοβάτες του μπολανικού κατεστημένου (οι οποίοι μάλλον δεν καταλαβαίνουν ότι με τον υπερβάλλοντα ζήλο τους εκθέτουν τον ίδιο τον αρχηγό τους) ενοχλούνται ακόμα και σήμερα και δεν λένε να ξεχάσουν το καταγγελτικό δημοσίευμα της εφημερίδας μας για την μετατροπή της εκδήλωσης του τοπικού ιδιωτικού ελληνικού σχολείου για την επέτειο της εθνικής παλλιγεννεσίας τον περασμένο Μάρτιο σε χοτζικού τύπου προπαγανδιστική φιέστα υπέρ του τότε Δημάρχου.

Είναι τα ίδια πατριδοκάπηλα παράσιτα δεν επέτρεψαν να κατατεθεί στεφάνι από την Πανηπειρωτική Ομοσπονδία Αμερικής στην προτομή του Αριστοτέλη Γκούμα κατά την εκδήλωση των αποκαλυπτηρίων της, επειδή δεν τους ήταν αρεστός ο εκπρόσωπος της ΠΟΑ.
Τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοτικών εκλογών δεν συνέτισαν το κεαδίτικο κονκλάβιο της Χιμάρας και συνεχίζουν με το ίδιο θράσος και την ίδια αλαζονεία.

Ήδη η σχολική χρονιά για το ιδιωτικό ελληνικό εκπαιδευτήριο έχει ξεκινήσει με προβλήματα όσον αφορά τη στελέχωση του προσωπικού και την μισθοδοσία. Όμως καλό θα ήταν να ψάξει κανείς την αιτία των προβλημάτων και στα όσα έλαβαν χώρα τα προηγούμενα χρόνια σχετικά με τη διοίκηση του σχολείου.

Η Χιμάρα αυτό το μήνα είναι αντιμέτωπη και με μία μεγάλη ιστορική πρόκληση: την απογραφή του πληθυσμού με τη δήλωση εθνικότητας και θρησκεύματος.
Βλέποντας τη στάση που τηρούν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας οι Έλληνες στην Περιφέρεια Κορυτσάς, στην Άρτα και το Σβερνέτσι Αυλώνας και αλλού, όπου δηλώνουν με τιμή και υπερηφάνεια την εθνικότητα τους για πρώτη φορά μετά από επτά δεκαετίες, δεν θα μπορούν να απουσιάζουν οι Χιμαριώτες από αυτό το μεγάλο ραντεβού.

Δυστυχώς οι έχοντες την αποκλειστικότητα του πατριωτισμού καλοθελητές φαίνεται να έχουν πείσει ποσοστό Χιμαριωτών προκειμένου να απόσχουν από την απογραφή, την ίδια ώρα που στο αλβανόφωνο γειτονικό Πύλιουρι, το οποίο θεωρείτο από πολλούς «χαμένη υπόθεση», πάρα πολλοί δηλώνουν Έλληνες!

Το ότι οι Αλβανοί εφαρμόζουν παντοίους τρόπους προκειμένου να αλλοιώνουν και να παρουσιάζουν το αρεστό σε αυτούς αποτέλεσμα, το γνωρίζουμε πολύ καλά από τότε που ιδρύθηκε το κράτος τους. Και κατά τη διάρκεια της απογραφής έχουν σημειώσει ήδη πολλές παρατυπίες οι οποίες όμως είναι ενάντια στη διαδικασία αυτή ακόμα και όπως την έχουν «μαγειρέψει». Πάνω σε αυτές τις αδικίες λοιπόν μπορούν να γίνουν βάσιμες καταγγελίες.

Αντιδρώντας όμως με αποχή οι κάτοικοι της Χιμάρας σε μία διαδικασία που θεωρούν (και πιθανότατα είναι) το αποτέλεσμα προαποφασισμένο, με αυτή τη λογική δεν θα έπρεπε να πάρουν ποτέ μέρος και στις δημοτικές εκλογές του 2000.

Ποτέ ένας πόλεμος δεν κερδίζεται από την πρώτη μάχη.

Μία εβδομάδα απομένει μέχρι την ολοκλήρωση της απογραφής.
Το θέμα δεν προσφέρεται για καιροσκοπισμούς. Αντίθετα τώρα είναι που θα κριθεί.
TO OPAMA

Δεν υπάρχουν σχόλια: